
Lang geleden, toen ik net met de bordspelhobby begon, liep ik tegen een tweedehands editie van Runebound 2nd editon aan. De doos zag er een beetje gehavend uit, maar de titel en het artwork op de doos trokken me over de streep.
Bij thuiskomst gekeken wat er in zat: leuke mini’s en een enorme lading tokens. Daarvan had ik het idee dat het opbergen in een soort pillendoos mijn leven tijdens het spelen van het spel een stuk makkelijker zou maken. Op naar de bouwmarkt op zoek naar een niet al te groot doosje waarin alles paste en daarna alles netjes indelen. En dan natuurlijk spelen…

Dobbelstenen
Ongeveer een jaar of wat na dato haalde ik het spel uit de kast en na een Youtube-video kijken voor de spelregels heb ik het Runebounds een keer solo geprobeerd. Ik moet zeggen, dat was daadwerkelijk gelijk een daverend succes. Echt een super spel! (Wellicht ben ik niet helemaal neutraal, gezien mijn grote voorliefde voor RPG-computerspellen, zoals de klassieke Eye of the Beholder en Might and Magic)
Het enige minpunt in de opvolgende sessies vind ik het dobbelsteen RNG-deel (Random Number Generators). Als de dobbelstenen je aardig vinden, ga je niet gelijk bij de eerste en simpelste encounter dood en anders loop je gelijk vanaf beurt één achter de feiten aan.
Wat onderzoek bracht mij bij de 3th edition, geen dobbelstenen! Dat lost alle nadelen op. De enige uitdaging bleek het verkrijgen van de Engelse 3th edition. Na een paar maanden het internet afscannen was het dan toch gelukt om hem over te nemen van iemand. Diegene had hem al een tijd in de kast staan en vond het zonde dat het spel stof stond te vangen terwijl er genoeg mensen zijn die Runebounds wel willen spelen.


Net als mijn 2nd edition had de vorige eigenaar alles netjes in doosjes gedaan en gaf als advies mee om coincases te regelen om de tokens die je moet gooien (als vervanging van dobbelstenen) mooi te houden. Ik bedankte voor het advies en bij thuiskomst maar eens opgezocht waar hij het over had. Dat leidde natuurlijk weer direct tot het bestellen ervan en tegen de tijd dat ik er genoeg had om alles te voorzien van coincases, stond het spel hier nog ongespeeld.
Dit gaat zeker wel veranderen op niet al te lange termijn houd ik me voor, maar het probleem is nu dat ik te veel spellen heb. Ondertussen staan er wel meer dan 100 titels het en der in het huis en we hebben een soort afspraak dat spellen die nog nooit gespeeld zijn, prio moeten krijgen. Deze komt eigenlijk achteraan in die rij omdat we de 2nd edition wel met enige regelmaat speelden. Gezien de zeer lovende reviews ben ik er ook zeker van dat zodra ik weer aan Runebounds begin, ik weer verkocht ben aan het spel, maar dat moet dus nog even wachten.
Wordt zeker nog vervolgd!
Dit artikel is geschreven door een gastauteur.