16 December 2021

Meadow – Review

Meadow heeft niet lang op mijn wishlist gestaan, want een paar dagen later kwam ik het spel tegen op Spel Plezier in Antwerpen en ging Meadow mee naar huis. In deze review van Meadow vertel ik je mijn plus- en minpunten.

Speloverzicht

In Meadow ontdek je de geheimen van de natuur en probeer je de titel ‘beste spotter’ te krijgen. Hiervoor moet je meer punten verzamelen dan de rest. Dat doe je door kaarten met planten, dieren en landschappen te verzamelen in je weide. In het midden van de tafel ligt een speelbord met het aanbod van kaarten. Daarnaast ligt een kampvuur met doelfiches waarmee je ook punten kunt verdienen. Elke speler krijgt 5 wandelfiches, waarmee je je acties kunt uitvoeren.

Je kunt je wandelfiche naast het centrale bord leggen, waardoor je een kaart mag trekken en spelen in je weide. Om kaarten in je weide te spelen heb je de symbolen in je weide nodig die op de te spelen kaart staan. Je gespeelde kaart leg je altijd op een andere kaart, tenzij dit een bodemkaart is.

Daarnaast kun je er ook voor kiezen om een speciale actie uit te voeren bij het kampvuur met een wandelfiche. Een ronde is voorbij als alle spelers al hun wandelfiches hebben gebruikt. Pas nadat de ronde voorbij is mogen alle spelers hun wandelfiches weer terugpakken. Na alle rondes tel je de punten van je gepeelde kaarten en je behaalde doelen bij het kampvuur.

Eindoordeel

Het artwork van Meadow ziet er fantastisch en op elke kaart staat een unieke aquareltekening. Qua stijl doet het doet me denken aan Wingspan, al speelt dat heel anders. Meadow is niet alleen prachtig om naar te kijken, ik vond het ook leuk om te spelen. Je bent steeds aan het puzzelen om de juiste kaarten te krijgen voor je weide en deze te plaatsen. De spelregels zijn vrij eenvoudig en het is makkelijk te leren. Op de kaarten staan alleen symbolen en geen ingewikkelde teksten. Daardoor is Meadow geschikt als familiespel. En ook als je wat meer ervaren bent, heeft het spel nog genoeg uitdaging. Je moet steeds vooruit plannen om de doelen te halen en slimme combinaties te maken.

Een frustratiepuntje was dat ik steeds maar geen vogelkaart kreeg in het kaartenaanbod, waardoor ik bepaalde kaarten uit mijn hand niet kon spelen. Sommige kaarten zijn heel zeldzaam en zitten maar 1 of 2 keer in een bepaald deck. Daarom was ik blij dat daar in de spelregels rekening mee was gehouden. Je mag namelijk 2 handkaarten afleggen om een voorwaarde te negeren. Je moet wel voldoen aan tenminste een voorwaarde. Helaas las ik dat pas na het eerste potje, maar deze regel was heel handig geweest. Het zorgt ervoor dat de geluksfactor iets kleiner is.

Ook vind ik het fijn dat er rekening is gehouden met het spelersaantal. Voor elk aantal spelers is er een eigen kampvuurbord, waardoor het aantal rondes, bonusfiches en beschikbare bonusplaatsen hierop afgestemd is.